Romanı başından okumak isteyenler buradan >>> Münferit, Bir Ultras Romanı

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Merhaba dostum, ben balyoz tanıdın mı?

Detayları atlıyorum. Senin yanındayım, sakın unutma tribünde düşmanımsın dışarda yoldaşım! Sana bir hikaye yolladım. Hadi gel zaman makinasına binelim ne dersin? Ben Doc Brown sen Marty McFly. Hadi geç direksiyona, bağla kemerini, bas gaza.

                                Seksenler ve Doksanlar

Her şey başladığında takvim 1970’leri gösteriyordu.

Gri yıllar, güzelim mavi gökyüzünü kaplayan kurşunlu gri yıllar.

Senede 950 şiddet suçu işlenirdi hepsi siyasi bağlantılı.

Hani 128 kişi öldürülmüştü, suçu Komünist teröristlerin üstüne attılar. Sağcı teröristlerde 250 kişi ortadan kaldırmıştı. Bunların yanında 50 polis dünya değiştirdi, kabahati rüşvet müptelası siyasilere yüklediler, yanlış kamu politikası. Nasıl olsa mürekkep ucuz beyin bedavaydı.

Daha fazla ölenler oldu; Gazeteciler, Doçentler, Sendikacılar, Fabrika patronları, Muhbirler, İstihbaratçılar, Masum Vatandaşlar. Tren istasyonunda aktarma olan turistler.

Bir Ağustos sabahı, saat 10.30 da patlayan bomba, 78 ölü yüzlerce yaralı. Uzun sürmedi bir gün hepsi yakalandı. Sustular, kimseye boyun eğmediler, kimseyi ele vermediler “irreducible” ölmediler tribünde yaşatılıyorlar.

Tarihi çeşme meydanın ortasında patlayan bomba. Parçalanan onlarca kadın, erkek, küçük çocuklar.

Milano emniyet binasının 8. katından kazayla düşen anarşistler.

O zamanlar siyasi mücadele fabrikalar ve üniversitelerde başlardı .

Spontane organize ettiğimiz korsan yürüyüşlere korkudan polisler yaklaşamazdı. Çatışmalarda buluşurduk ya da kalabalık mitinglerde.

Kentin militanları süpermarketleri, butikleri, halk evlerini, okulları, fabrikaları proletarya adına işgal eder burjuvanın elinden alırdı.

Faşistler, işgal altında binaların çevresinde Komünist kovalardı. Komünistlerde faşistlerin peşindeydi.

Birileri, faşistlerin derneklerini basmak için ortamı gaza getirir, şimdiki gibi lafta kalmaz gerçekten gider basarlardı. Faşistlerde şımarık komünistleri sopa manyağı yapardı.

Polisler ise sokakta, meydanlarda durduk yere istedikleri gibi adam vurur sonra delil yetersizliğinden serbest bırakılırdı.

Serbest seks vardı. Bol eroin, direniş, sopa, kaslar, zincirler, p38 tabancalar. Nixon Go Home, Saigon düştü yaşasın Ho-Chi-Minh city.link

Arjantin dünya kupası, tüm İtalya gece saat üçte heyecanla kalkar maç seyrederdi.

Şike skandalı patladı. Mali polis Roma olimpico stadını basıp oyuncular kaçmaması için koşu pistinin etrafını sarmıştı, sonra Lazio ve Milanlı futbolcuları tutuklayıp götürüldüler.

Hani bir Paolo Rossi vardı. AC Milan ikinci lige düşmüş Cavese’ye karşı oynamışlardı aynı Lazio gibi. 20.000 bin Cavese’li San Siro’ya gelip şu meşhur şovlarını yapmış herkes ağzı açık onları seyretmişti. O sezon Milan ikinci ligde 70.000 bin kombine satmıştı.

Sokaklarda terör sürerken tribünlerde organize destek doğmuştu. Paramiliter gruplar, Bask bereliler, deri ceketliler, Eskimo tipi mont giyenler.

Tribünlerde sis bombaları eşliğinde ilk yapılan koreografiler, sallanan dev bayraklar. Rakibe nefret saçan pankartlar, Ninja polarlar, stat içi şiddet.

80’lerde Ultralar stat içinde ve dışında da Ultraydı 7 gün 24 saat, aldıkları her nefeste.

O yıllarda Fossa dei Leoni Ultraları parlamento dışı sola yön verir, Toni Negri’nin özerklik davasını desteklerdi.link

Diğer tarafta Inter Ultraları vardı, faşist BOYS SAN. San Babila semtindeki Bar Panino’da toplanırlardı. Parlamento dışı sağcı örgüt Fronte Gioventu’nun merkezi.

Başkent Roma’da C.U.C.S. Ultraları vardı, radikal solcu sempatizanlarıydı ama içlerinde sağcı Boys grubuyla omuz omuza alayına giderlerdi.

Laziolu Eagles Ultraları ve I.R.R.. Parioli, Eur, Fleming, Collo Oppio semtlerinden. Sağ ellerini kaldırır hitler selamı verirlerdi. Hippi gruplarını unutmamalı, o yıllarda her şeyden biraz vardı, düşe kalka, birbirimizi idare ediyorduk tribünde davamız için.

Sonra Roma’da Tozzi yılları başladı, Milano’da Paninari. Duran-Duran’ciler Spandau Ballet’cilere karşı. Romalı Sparks, Milano’dan Timberland. Ciesse vs. Monclear. Levi’s 501 vs. Americanino......devam edecek