İtalya Ultra alt kültürüne damgasını vuran Atalanta tribünlerini kısa da olsa ele almak istiyorum çünkü onlar bunu hak ediyor. Malum, İtalya ve Dünya’da en çok tanın 2005 yılında dağılan AC Milan tribün oluşumu Fossa dei Leoni ama BNA (Brigate Neroazzurre Türkçe Komando Siyah Lacivert) grubu onlar kadar muhteşem bir duruşları vardı.

                                         Atalanta Tribünleri

Bir tarafta sıkılmış bir yumruk, diğer tarafta zafer sembolünü gösteren iki parmaklı bir el. Bergamo stadyumunun kuzey tribününde 1972 yılında açılan ilk pankart Atalanta Commandos'a aitti. Bir yıl sonra, 1973'te onlara Dalmine ve çevresinden gençleri bir araya getiren Panterler katılacaktı.

Kısa sürede İtalyan ultralarının en önemli ve saygın gerçeklerinden biri haline gelen Brigate Neroazzurre'nin (BNA) doğuşunu görmek için 1976 yılına geri dönmemiz gerekiyor. 1982'de Komandolar dağıldı, artık birkaç yıl içinde Atalanta taraftarlarının referans noktası haline gelen grupların mizacı tarafından alt edilmişti. 1983 yılında, daha önceden var olan üç küçük grubun birleşimi sonucunda Wild Kaos doğdu. Stoned Island Collective ve Armata. Kaos'un çizgisi Brigate Neroazzurre'ninkinden bile daha aşırı olacaktı. Şiddetin doruk noktasına ulaştığı seksenli yıllarda Atalanta tribünü İtalya'daki en agresif gruplardan biri olarak öne çıktı, ancak kendisini yumruk yumruğa olduğu sürece fiziksel çatışmadan asla vazgeçmeyen, ne yazık ki o dönemde tribünlerde ve sokaklarda hızla yayılan bıçakları asla kullanmayan bir felsefenin lideri olarak konumlandırır BNA grubu!

Bu düşünce 1995 yılında Vincenzo Spagnolo'nun Cenova'daki ölümünün ardından İtalyan taraftarların ortak bildirisinin temeli olan ve Atalanta taraftarları üzerinde güçlü bir iz bırakacak olan 'Basta lame, basta infami' (Ne kadar bıçak O kadar rezillik, YETER!) metninde de yinelenecektir. Şu anda, Kaos'un sona ermesi, Supporters'ın doğuşu ve Brigate Neroazzurre'nin dağılmasından sonra (Eylül 2005), Pisani tribün grupları kendilerini 'Curva Nord Bergamo' adı altında devam etti ve onlarda Eylül 2021 yılında dağıldılar. Eklediğim linklerde detaylı bilgiler mevcut;

                                            Tribünde sergilenen Semboller

Pankartlar Kafatasları, Kelt haçları ve Che Guevara’lı sopalılar. Takımı destekleyen ya da Ultras gruplarının tutkusunu yücelten pankartlar artık gelişigüzel ve ara sıra değil, daha gösterişli ve profesyonel bir şekilde kumaş üzerine boyanmış sloganlar haline geldi. Pankartlar zaman içinde kalıcı olmaya, tüm lig boyunca boyunca, hatta birkaç yıl stadyumda açılmaya ve sergilenme devam ettirildi. En sık kullanılan semboller arasında, şüphesiz ürkütücü ama aynı zamanda ölene kadar sürecek bir takım sevgisini vurgulayan kafatası yer alıyor.

Torino’lu Ultras Granata'nın pankartında çapraz kaval kemikli kafatası, Ultras Bari'ninkinde kanatlı kafatası, AC Milan Brigate Rossonere'ninkinde Nazi SS'lerini anımsatan çapraz kemikli kafatası vardır (aslında belirgin bir şekilde solcu bir çağrışımı olmasına rağmen). Sadece birkaç örnek vermek gerekirse, Juve Fighters'ın pankartında miğferler ve somun anahtarları vardır.

Ya da Brescia'dan Empoli'ye, Atalanta'dan Pisa'ya, Perugia'dan Ternana'ya, ilk Salerno ve Avellino taraftarları arasında, hatta daha sonra açıkça sağcı olacak ilk Lucchese Ultralarının pankartında Che Guevara'nın yüzü. Öte yandan Lazio'nun ilk Kartal Taraftarları'nın pankartında, 28 Ekim 1979'daki derbide Vincenzo Paparelli'nin ölümünün ardından şiddet içeren görüntülerin yasaklanmasına kadar Alman Wehrmacht kartalı vardı.

Ultra gruplarının pankartı, bir taraftarın ve bir topluluğun simgesi tanınabilir, somut unsuru haline gelir. İç saha maçlarında açılan pankart neredeyse her zaman daha büyük, daha özenle detaylandırılmış ve daha değerlidir. Ve bir de “deplasman” pankartı vardır, tam da grup evden uzakta, ateşli sahalarda seyahat ederken ulaşım riskini ve zorluklarını azaltmak için küçültülmüş bir versiyonda.

Tehlikeli bir deplasman maçında iç sahada açılan pankartını taşımak, bir grup için rakip taraftarlara karşı cesaret ve meydan okumanın nihai ifadesini temsil eder. Adeta şöyle demek ister gibidirler: “Sizden korkmuyoruz, bugün evimizde oynuyoruz” mesajı içerir. Pankartı korumak, açmak ve stadyumun setine yerleştirmek, maç sonunda katlamak, deplasman maçlarına götürmek ve rakiplere karşı savunmak tribün çocukları için bir onurdur!

Pankart, Yunanca synballo fiilinden (syn, 'birlikte' ve ballo, 'atmak') türetilmiş bir kelimenin etimolojik anlamında bir semboldür, bir arada tutan şeydir. Ultralar için grubun pankartı ya da bayrağı kısa süre içinde en az tuttukları takımın forması kadar önemli hale gelecektir. Bir çatışmada pankartın kaybedilmesi, rakip tarafından çalınması, Ultras dünyasının yazılı olmayan kurallarına göre grubun dağılmasını gerektirir.

Bu arada, mühimmat ve teçhizat dükkanları periyodik olarak stadyumda kullanmak üzere meşale ve sis bombası arayan Ultralarla dolar. Çoğu zaman meşaleler (demiryolu* ve denizcilik sinyalizasyon malzemesi) istasyonlarda durdurulan trenlerden çalınır. Tribünde, takımlar sahaya girerken ilk koreografilerde Ultralar tarafından yakılan mavi, kırmızı, turuncu, mor gibi her renkten teneke kutu dumanı ile havai fişeklerle renklendirilir. Yoğun duman maçların ilk dakikalarında havayı nefes alınamaz hale getirir, haber ve spor yayınları için televizyon yayınını engeller, ancak bir süre sonra kaybolur. O yıllarda İtalyan stadyumlarının (en büyükleri bile) tamamı 1990 Dünya Kupası'na ev sahipliği yapacak çalışmalara kadar açıktı ve bu nedenle duman kısa sürede dağılıyordu. Bazı durumlarda, tribünlere bir renk katmak için, takımlar sahaya girerken okullara, üniversitelere, ofislere kaçırılan yangın söndürücüler bile kullanıldı….devam edecek

*İtalyan Demiryolları güvenlik talimatlarına göre trenlerde meşale bulunmaktadır!