Avrupa'da Bask Bölgesi kadar çok profesyonel futbolcu yetiştiren başka bir bölge yok. Peki, Basklar bunu nasıl yapıyorlar? Alman futbol dergisi “On bir Arkadaş” yayınladığı röportaj bizlere Bask mucizesinin birkaç püf noktasına açıklık getiriyor. Bence, mucize demek biraz hafif kalıyor sonuçta bu mucizenin gerçekleşmesi için büyük emek sarf edildiği kesin ve en önemlisi Bask Halkının futbola olan tutkusu, sevgisi topyekûn desteği. Uzun bir hikâye olacak ama okumaya değer. Futbol sizin bildiğiniz ezeli rakiplerle dalga geçmek ergenler gibi sidik yarışına girmek, karşı tarafı aşağılamak değil. Siz aslında futbolu ve tutuğunuz takımı sevmiyorsunuz dersem ağır olur. Yalnız şunu kabul edelim çoğunuz moda olduğundan dolayı futbola ilgi duyuyor. Siz sade rakiplerinizden nefret ediyorsunuz ama bu nefret sizi asla ne İspanya ne Almanya ne de bir İngiltere yapacak, neyse, başlayalım.

On numaralı açık mavi formalı sarışın çocuk, üstünlüğünü diğer oyunculara hissettirmemeye çalışıyor. Tek başına oynamak yerine takım arkadaşlarını çaktırmadan kullanıyor ve kendisi kaleye şut çekmek yerine topu tekrar ortalamayı tercih ediyor. Hatta rakiplerinin oyun hevesini kaybetmemesi için zaman zaman kaptırdığı topları iyi niyetle oyuna sokuyor. Bu çocuğun diğerlerinden ne kadar daha iyi oynadığı, bu pazar sabahı San Sebastian'ın kapalı gökyüzü altında büyük ölçüde gözden kayboluyor. Antiguoko futbol sahasında, takımlar suni çimin her iki yarısında da sürekli birbirleriyle karşılaşıyorlar. Etrafta bir sürü ebeveyn birbirleriyle sohbet ediyor, kahve içiyor ya da heyecanla çocuklarını izliyor. Bir çocuğun bedenindeki bir yetişkinin topun nereye gideceğini ya da nereye oynayacağını her zaman bilmesi bir mucize. Bu bir mucize çünkü oyunu bu kadar doğal bir şekilde anlayan bu çocuk henüz dokuz yaşında.

Roberto Montiel maçın bitiş düdüğünün ardından "Bugün yapabileceklerinin sadece yüzde yirmisini gösterdi," diyor. Antrenör, altyapı futbolunda sürekli karşılaştığınız o huysuz, bencil adamlardan biri. Bize bir gençlik turnuvasının finalinde, gerçekten önemli olduğunda, çocuğun 30 saniye sonra ilk golü ve dördüncü dakikada üçüncü golü attığını söyledi. "O bir profesyonel olacak," diyor Montiel. Elbette o yaşta bundan asla emin olamayacağınızı da ekliyor ama onun için mesele son derece net. Ve Montiel Bask bölgesinin çok ötesinde bir efsane olduğu için onun sözlerinin bir ton ağırlığı var. Şu anki Arsenal FC teknik direktörü altı yaşındayken Mikel Arteta için profesyonel bir kariyer öngörmüştü. Xabi Alonso için de sekiz yaşındayken. Geçtiğimiz kırk yıl boyunca yaklaşık 150 oyuncu onun ellerinden geçerek profesyonel futbolcu oldu ve bunların iki düzineden fazlası en üst liglere yükseldi.

Antiguoko'nun İspanya'da nadir görülen bir üst düzey takımı yok bu bilinçli alınmış bir karar. Montiel, "Sonuçta bir kulübün enerjisi her zaman A takıma gider," diye açıklıyor, ancak burada sadece gençlere fayda sağlaması amaçlanıyor. Kulüp başka açılardan da alışılmadık bir yaklaşım sergiliyor, ebeveynler bazen antrenmanların iki saat sürmesinden şikâyet ediyor. Montiel "Profesyoneller gibi antrenman yapıyoruz" diyor ama bunu haftada sadece iki ya da üç kez yapıyorlar. Çocuklar özgürlüklerini korumalı ve akıllarında her zaman futbol olmamalı.

Antiguo mahallesinin spor kulübü Antiguoko Kirol Elkartea'nın kulüp binasında eski oyuncuların formaları çerçevelenmiş olarak duvarda asılı duruyor. Real Madrid'den FC Barcelona'ya, Athletic Club Bilbao'dan Real Sociedad San Sebastian'a, her birinin üzerinde selamlar ve teşekkür sözleri var. "Antiguoko K.E.'den arkadaşlarım için kucak dolusu selamlar!" yazıyor Xabi Alonso'nun Liverpool formasının üzerinde. Mikel Arteta gibi, Bayer Leverkusen'in şu anki teknik direktörünün de 2005 Şampiyonlar Ligi finalinde giydiği ayakkabılar için küçük bir tapınağı bile var.

Aslında her şey çok çılgınca, çünkü Antiguoko sonuçta bir mahalle kulübünden başka bir şey değil. Ancak şu anda büyük futbol ülkelerinin en üst liglerinde oynayan 70 profesyonel oyuncunun yanı sıra yaklaşık 250 ikinci ve üçüncü lig oyuncusuna sahip olan tüm bölge için oldukça çılgın bir durum. Üç milyondan az Basklı için bunlar inanılmaz rakamlar antrenörler için bile. Alonso Bayer Leverkusen'i Almanya'da, Arteta ise Arsenal FC'yi İngiltere'de şampiyonluk yarışına soktu. Bournemouth FC'de Andoni Iraola ve Aston Villa'da Unai Emery ile birlikte Premier Lig'de iki ve İspanya Primera Liginde dört Bask teknik direktör daha var. Bu, benzer bir nüfusa ve bölgeye sahip olan Trakya bölgesinin bu kadar çok antrenör ve oyuncu çıkarması gibi bir şey. Ama bu nasıl oluyor?

San Sebastian'ın birkaç kilometre dışında, Real Sociedad'ın antrenman merkezinde Roberto Olabe bir cevap bulmaya çalışıyor ve kitabın ortasından konuşacağını açıklıyor. "Sosyal ve politik bağlamı görmek zorundasınız. O zaman Bask toplumunun değer ve davranışlarının oyuncuların gelişimine yardımcı olduğunu fark edersiniz" diyor 56 yaşındaki spor direktörü. Basklılar için bağlılık, dürüstlük ve sorumluluk duygusu önemlidir: "Ciddiyet bizde her şeyin temelidir." Olabe'nin söyledikleri burada her yerde duyduklarınızla örtüşüyor. Özgüven dolu Basklar, birbirlerine bağlı ve yaygaradan kaçınan, çalışkan ve yenilikçi insanlar olarak görülüyor. Onları Kuzey Alman stoacıları, orta sınıf Svabya tamircileri ve yürekli Ruhrpottluların bir karışımı olarak hayal edebilirsiniz.

San Sebastian'ın birkaç kilometre dışında, Real Sociedad'ın antrenman merkezinde Roberto Olabe bir cevap bulmaya çalışıyor ve kendisinin esaslı olacağını açıklıyor. "Sosyal ve politik bağlamı görmek zorundasınız. O zaman Bask toplumunun değer ve davranışlarının oyuncuların gelişimine yardımcı olduğunu fark edersiniz" diyor 56 yaşındaki spor direktörü. Basklılar için bağlılık, dürüstlük ve sorumluluk duygusu önemlidir: "Ciddiyet bizde her şeyin temelidir." Olabe'nin söyledikleri burada her yerde duyduklarınızla örtüşüyor. Özgüven dolu Basklar, birbirlerine bağlı ve yaygaradan kaçınan, çalışkan ve yenilikçi insanlar olarak görülüyor. Onları soğukkanlı Kuzey Almanlar, orta sınıf İsviçre tamircileri ve yürekli Madencilerin bir karışımı olarak hayal edebilirsiniz.

Bu nedenle tipik bir Bask futbolcusu olan, FC Bayern'de kazandığı dokuz şampiyonluk ve iki Şampiyonlar Ligi zaferinde defansta sakin ve zeki oyunuyla katkıda bulunan Javi Martínez'dir. Johan Cruyff bir keresinde şöyle demişti: "Her takımın en az bir Basklıya ihtiyacı vardır." Ayrıca her durumda saplantılı bir şekilde rekabetçi oldukları için. "Biz Basklılar her zaman kazanmak isteriz" diyor Olabe. Bir araya getirdiği Real Sociedad San Sebastian takımı Şampiyonlar Ligi ön eleme turunu yenilgisiz lider olarak tamamladı ve 16. turda Paris Saint-Germain ile karşılaşacak. Olabe kadrodaki Basklı oyuncuları zihninden geçirirken parmaklarıyla sayıyor ve 17'ye ulaşıyor.

                           "Biz Basklar her zaman kazanmak isteriz"

Basklıların futboldaki büyüleyici aşırı temsilinin bir başka nedeni de 112 yıl öncesine dayanıyor. Bunu yerinde görmek için San Sebastian'dan Real Sociedad'ın en büyük rakibi Bilbao'ya gitmeniz gerekli. 1912'de oradaki Athletic Club üyeleri, o andan itibaren kulüpleri için sadece Basklıların oynamasına karar verir. Başlangıçta bu sade kendini kısıtlama, şampiyonluklardan ve kupalardan vazgeçmek anlamına gelmiyordu. Bugüne kadar Athletic, Real Madrid ve FC Barcelona İspanyol futbolunun aristokrasisini oluşturdu, çünkü sadece bu üç kulüp hiçbir zaman alt liglerde yer almadı. Ancak sekizinci şampiyonluk 28 yıl önce kazanıldı ve bir gün dokuzuncu şampiyonluğun eklenebileceğini hayal etmek zor.

Öte yandan Athletic kupada da bir güç; Copa del Rey 23 kez Bilbao'ya gitti ve takım bu sezon FC Barcelona karşısında çılgınca kutlanan bir zaferle yarı finale yükseldi. Mikel Gonzalez gururla "Sahaya sürdüğümüz 16 oyuncunun 14'ü Lezama'dan geldi" diyor. Bir buçuk yıl öncesine kadar gençlik akademisinden sorumluydu Gonzales ve o zamandan beri Athletic'in spor direktörü. 36 yaşındaki oyuncu sıradışı iş profilinden mutlulukla bahsediyor; muhtemelen dünyadaki tüm meslektaşlarından daha fazla U12 maçı videosu izliyor. Şu anda yurtdışında yaşayan Basklıların çocuklarının ya da torunlarının Athletic'te oynamasına izin verilip verilmemesi konusunda hararetli bir tartışma var. Bu onun işini kökten değiştirecek. Ancak şu anki durum sadece Bask Bölgesi'nde doğmuş ya da futbol eğitimini orada almış çocuklarla ilgili. Yine de bu durum sorunsuz değil. "Eğer bir yeteneği kaçırırsak, o zaman çok pişman oluruz" diyor Gonzalez.

                                      Efsanevi mekân Lezama

Lezama, 1971 yılında vadinin aşağısındaki Bilbao'nun kirli ve zorlu bir sanayi şehri olduğunu unutmanın kolay olduğu tepelerde bir köydür. O zamanlar burada, elli yıl boyunca efsanevi bir ün kazanan profesyonel eğitim merkezi ve bir gençlik akademisi açıldı. Lezama'dan yüzlerce oyuncu Athletic'in profesyonel takımına girmeyi başardı. Bugün tesis, eski stadyumun tribünlerinden birini kaplayan ve San Mames yeniden inşa edilirken hatıra olarak buraya getirilen beyaz metal kemer sayesinde uzaktan görülebiliyor. Son yıllarda, Athletic'in Kepa Arrizabalaga'nın transferi için Chelsea'den 80 milyon avro almasının ardından binalar tamamen yenilendi, bu hala bir kaleci için rekor ücret.

Ancak Lezama'yı özel kılan ne bakımlı futbol sahaları ne de son teknoloji tesisler. Önemli olan koşullar ve insanların bunlardan çıkardığı sonuç. Sergio Navarro, "Sadece Basklılara güveniyor olmamız bizim için bir avantaj, bu da daha istikrarlı bir sürece yol açıyor" diyor. Gençlik geliştirme müdürünün kastettiği şey, hiçbir boşluk olmaması. Bu da Athletic'i, genç yeteneklere güvendiklerini büyük bir gururla söyleyen ancak ilk sorun belirtisinde deneyimli bir profesyonelle anlaşmayı tercih eden tüm kulüplerden ayırıyor. Lezama'da eldekilerle mümkün olduğunca iyi ve eksiksiz çalışmak zorundalar. Bu kısıtlamanın yaratıcılığa yol açtığı gerçeği hemen anlaşılıyor. Toplantı odalarında, cam duvarların ardında canlı tartışmalar yapılıyor; eğitmenlerin geniş, açık planlı çalışma alanı bir tür think tank havası taşıyor. Navarro, oyuncularla ilgilenmenin tüm yönlerinin sürekli olarak yeniden düşünüldüğünü açıklıyor. Antrenör ekiplerindeki hiyerarşi ortadan kaldırıldığı için bu durum şaşırtıcı yaklaşımlara da yol açmış. Her bir gençlik takımının bir atletizm koçu ve bir psikolog da dahil olmak üzere beş koçu var; bu beşlinin bir patronu yok. Bu durum çatışmalara yol açmıyor mu? "Elbette, ama bu harika bir şey" diyor Navarro coşkuyla. Bunun oyunculara bireysel antrenörlerden daha fazla itici güç vereceğini umuyor. Lezama fikirlerle büyüyor. "Burası bir yaşam üniversitesi" diyor Navarro.

Bu üniversiteden önce 161 ilköğretim okulu bulunmaktadır. Athletic Club, Bask Bölgesi genelinde pek çok kulüple ortaklıklar kurmuştur. Program sezon başına iki milyon avroya mal oluyor ve yirmi daimî çalışan tarafından yürütülüyor. Her şeyden önce, küçük kulüplerdeki antrenör ve bakıcıları çocuklarla doğru şekilde ilgilenmeleri için eğitiyorlar. Lezama'ya en erken on iki yaşında geliyorlar, ancak bundan önce bile mümkün olan en iyi şekilde eğitilmeleri gerekiyor. Athletic bu geniş ağda yetenekli bir çocuğu neredeyse hiç kaçırmadığı için bilgi aktarımı aynı zamanda diğer yönde de gerçekleşiyor.

Amatör kulüplerle iş birliği yapan profesyonel kulüpler sistemi bir Bask özelliğidir. Real Sociedad, çoğunluğu Gipuzkoa eyaletinde olmak üzere 80 kulüple çalışırken, Bask'ın başkenti Vitoria'dan Deportivo Alavés yirmi okulla ve Bask Bölgesi'nin en küçük eyaleti olan Álava'da otuz kulüple çalışmaktadır. Bunlardan biri de CD Lantarón. Bask bölgesinin güney sınırındaki bu küçük kulüp, Antiguoko gibi iyi işleyen ve yetenek üreten bir mucize makinesi değil, mütevazı bir köy kulübü. Ancak Lantarón'da, uzun zamandır İspanya'nın en zengin bölgelerinden biri olan Bask bölgesinin ne kadar iyi durumda olduğunu görebilirsiniz. Belediye meclisi, 900 nüfuslu bu küçük kasabanın kulübüne sadece güzel bir suni saha inşa etmekle kalmamış, aynı zamanda bir spor salonu, kapalı bir tenis kortu ve küçük bir açık havuz da inşa etmiş. Bu da tesisi komşu köyler için de bir cazibe merkezi haline getiriyor.

Ortaklığın başladığı 2012 yılından bu yana Lantarón'dan hiçbir çocuk Deportivo Alavés'te profesyonelliğe geçiş yapmadı, ancak bazıları akademide eğitim görüyor. Akademi Bask standartlarına göre mütevazı; geleneksel kulüp dört Bask birinci lig kulübünün en küçüğü ve şu anda Primera Division'daki en küçük bütçeye sahip kulüp. Alavés, ciddi anlamda mantıklı Basklıların bile tipik futbol çılgınlığı girdabına nasıl kapılabileceğinin bir örneği. Amerikalı-Ukraynalı sahibi Dimitri Piterman'ın elinde, 2001 yılında Liverpool FC'yi 4:5 yenerek UEFA Kupası tarihinin en görkemli finaline katkıda bulunan Deportivo, 40'lı yılların sonunda üçüncü lige düştü. Piterman gelişigüzel işe alımlar ve işten çıkarmalar yaptı, yedek kulübesinde çıplak fotoğraf çektirdi ve kulüp iflas ettikten sonra İspanyol adaletinden kaçmak için ABD'ye kaçtı. Futbol kulübü 2011 yılında, yine Vitoria'da bulunan ve ülkenin en iyi basketbol kulüplerinden biri olan Baskonia tarafından kurtarıldı. Daha önce hiç böyle bir şey olmamıştı.

                                       Basklı oyuncuların değeri

Alfonso Fernández de Trocóniz, "Bu iş birliği Bask ülkesindeki kooperatif çalışma tarzının bir ifadesidir" diyor. On yıldır Deportivo Alavés'in başkanlığını yürüten avukat, bir yandan Baskonia ile yapılan iş birliğine atıfta bulunuyor. Genel olarak, profesyonel ve amatör kulüpler arasındaki iş birliği, herkesin yararı için güçleri birleştirmenin mümkün olduğu fikrinin bir ifadesidir. Kooperatifler Bask bölgesinde uzun zamandır popülerdir ve Mondragón Corporación Cooperativa 14 milyar Euro'luk cirosuyla dünyanın en büyüğüdür. Deportivo Alavés'in büyüleyici Estadio Mendizorrotza'sındaki kalabalık oldukça genç ve İspanya standartlarına göre oldukça coşkulu. Ancak ev sahibi takımın mavi beyaz formalarını giyen Basklı profesyoneller buradaki seyirciler tarafından nadiren alkışlanıyor. Bunun nedeni Baskların en iyi takımı Athletic ve kısmen de Real Sociedad'dır. San Sebastian'da sadece Basklılara özgü politika 1979'da Galli John Toshak'ın transfer edilmesiyle ortadan kalktı. Bugün San Sebastian'daki genç oyuncuların yüzde 80'inin, profesyonel oyuncuların ise yüzde 60'ının Basklı olduğu söyleniyor. Yani Basklı bir oyuncu Alavés ya da dördüncü Bask birinci lig kulübü Osasuna Pamplona'da göze çarparsa, hemen San Sebastian ya da Bilbao'ya gitme ihtimali yüksek. Basklı profesyonellerin tamamen kendi kendilerini kısıtlamaları, Athletic'in onlara fazla ödeme yaptığı anlamına da geliyor. Sonuçta kulüp diğer pazarlara geçemiyor ve şantaja karşı savunmasız durumda.

Düzenli olarak uluslararası futbol oynayan iki kulübün yerel yeteneklere bu kadar büyük ihtiyaç duyması, altyapı eğitimindeki rekabeti muazzam bir şekilde körüklüyor. Roberto Olabe San Sebastian'da "Her oyuncu bir projedir" dedi. Her sohbette, herkesin bu projelere ne kadar yoğun bir şekilde dahil olduğunu hissedebiliyorsunuz ve başka yerlerde sıklıkla olduğu gibi, moda sözcükler ya da tembel genellemeler sizi asla rahatsız etmiyor. Yetenek geliştirme konusuyla ilgilenen veya futbol hakkında daha derinlemesine düşünen herkes burada konuşacak çok sayıda insan bulacaktır. Ancak Bask Bölgesi, hevesli eğitmenlerin mükemmel bir dünya yarattığı cennet gibi bir yer değildir. Özel yetenekler nadir olduğu için, onlar için verilen mücadele daha da çetindir. Profesyonel kulüpler ve amatör futboldaki ortakları arasındaki sözleşmeler bu oyunculara ilk erişimi sağlıyor, ancak bu onlar için bağlayıcı değil. Athletic ve Real Sociedad şimdiden Antiguoko'dan on numaralı sarışın çocuğun ailesine kur yapıyor. İddialara göre, dokuz yaşındaki çocukları için on iki yıllık bir sözleşme imzalayabilirler.

Antiguoko 2020'den bu yana Athletic Bilbao ile bağlantılı ve San Sebastian'da büyük öfkeye neden olan anlaşma 2031'e kadar geçerli. Daha önce şehrin en önemli yetenek tedarikçisi Real Sociedad'ın ortağıydı. Şimdi Antiguoko'nun sadece ticari nedenlerle yetenek geliştirdiğinden yakınıyorlar. Öte yandan gençlik kulübü, Antiguoko karşıtı kurallar olarak gördüğü düzenlemeler nedeniyle baskı altında hissediyor. Örneğin, bölgesel yönetim, bireysel sporlarda çocukların birkaç spor yapabilmeleri için eğitim süresini sınırladı. Montiel'in artık on numaralı çocuğu haftada sadece bir saat çalıştırmasına izin veriliyor. Dava muhtemelen mahkemeye bile gidecek.

Basklıların yetenekli futbolcularla bu kadar ilgileniyor olması onlar için de işleri kolaylaştırmıyor. Sergio Navarro, Bilbao'daki akademide kendisine gelen 12 yaşındaki çocukları kastederek, "Bazı oyuncular buraya çok ağır bir küfeyle geliyor, bunu daha önce hiç yaşamamıştım" diyor. Navarro ne Basklı ne de daha önce Bask ülkesinde çalışmış, belki de bu yüzden bu durumu özellikle fark etmiş. "Bize gelmeleri aileleri için harika bir şey ama üzerlerindeki baskı da çok yüksek" diyor. Lezama'daki çocukların aileleri yoksulluktan kurtulmayı başarabildiği için çoğu durumda mesele maddi boyutta bile değil. Bunun, pek çok çocuğun hayalini kurduğu futbol kariyeri hayalinin çok ötesine geçmesinin bir başka kültürel nedeni daha var.

Bu neden, Basklıların rekabete duydukları coşku, Basklı yeteneklere yönelik yaratıcı odaklanma ve işbirliği ruhuyla birlikte Bask futbol mucizesini açıklayan dördüncü ve son faktördür. Bilbao'daki stadyumun tam karşısında bulunan Winston Churchill pub'da bu konuda daha fazla bilgi edinebilirsiniz. Bu hayali İngiltere parçası Athletic taraftarlarıyla dolup taşıyor ama maç günleri Bilbao'da aynı zamanda futbol barı olmayan bir bar yok. Taraftarlar son dakikaya kadar barda ya da kapı önünde bira ya da şarap içmeyi ve yerel tapas olan pintxos yemeyi seviyor. "Athletic Club'a bağımlı olmak çok kolay," diyor önünde Winston Churchill'de garip bir şekilde uzun saplı bardaklarda servis edilen cin tonik bulunan Gaizka Atxa. Atxa Meksikalı ve Athletic Club'a 1989 yılında benzersiz koşullar altında âşık olmuş. O zamanlar, Meksika için garip olan soyadının kökenini araştırmış, köklerinin Bask ülkesinde olduğunu bulmuş ve sadece Basklıların oynadığı kulübe hemen âşık olmuş. Daha sonra mühendislik okumak için Londra'ya taşınmış ve adını 1920'li ve 1930'lu yılların efsanevi İngiliz teknik direktöründen alan Athletic taraftar kulübü Mr Pentland'ı kurmuş. Bu arada Atxa, Socio de Athletic olmayı başarmış ve böylece çok sevilen sezonluk kombinelerden birini elde etmiştir. Hatta eşi ve çocuğuyla birlikte üç yıldır Bilbao'da yaşıyor, yani futbol kulübü sayesinde evinden uzakta bir ev buldu.

                         Oyuncular yalnızca bir profesyonel değil

"Bizi temsil eden oyuncular istiyoruz" diyor Atxa. Meksikalı Bask, Athletic'te sadece profesyonel bir futbolcu olmadığınıza inanıyor. Kırmızı beyaz formayı giymek, halkınızı temsil edebilmek anlamına geliyor. Bir Athletic profesyoneli olarak, bir yıldız olduğunuz için kutlanmazsınız, aslında tam tersi beklenir. Oyuncular sık sık şehirde yürürken görülebiliyor ve burada açıkça yalnız bırakılıyorlar. Gaizka Atxa, "Ve stadyumdaki herkes üç köşeden bir oyuncuyu ya da diğerini tanıyor" diyor. Kasabın kuzeninin bir oyuncunun komşusu olması yeterli. Bu yakınlık hissi, Athletic Club'daki her taraftarın ve her personelin, buranın şüphesiz dünyanın en iyi kulübü olduğu hissini yaymasına katkıda bulunuyor. Tatlı ihtişam hayalleri de dünyada San Mames'te olduğu gibi kalabalığın takımınıza karşı böylesine sıcak bir iyi niyet duygusunu hissedebileceğiniz başka bir stadyum olmamasını sağlıyor. Ancak bu cuma akşamı, Mallorca'dan gelen misafir takım umutsuzca üstün olduğu için bu özellikle kolay.....