Kling-klang, 1990 yıllarının ortalarına kadar İtalya statlarının etrafında sıkça duyulan ses. Kavgaları basan polisten kaçan Ultra’ların yere attıkları bıçaklar.

Ocak 1995, Cenova’da soğuk bir kış günü. Cenova-Milano maçı başlayalı birkaç dakika oldu, bisagna nehrinin tarafında bulunan tribünün sokağında yine aynı bıçak sesleri yükseldi “kling-klang.” Bıçakları atıp güney tribünü istikametine doğru kaçanlar ise bir grup Milan taraftarıydı fakat bu defa durum farklıydı. Yerde bir Cenovalı Ultra yatıyordu, adı Vincenzo Spagnolo henüz 24 yaşındaydı. Vincenzo yerden bir daha kalkmadı, onu bıçaklayan Milanl’ı taraftar daha 18 yaşındaydı. Uzun yıllar süren Ultras tarihinin yine bir kritik dönüm noktasındayız. 2007 yılında yaşanan Sandri cinayeti de “Mentalita ULTRAS” hareketinin dibe vurduğu son olaydı ama oraya daha geleceğiz.

Paparelli cinayeti kamuoyunun Ultra’lara bakış açısından önemli dönüm noktasıydı. Malum toplumda negatif iz bırakmıştı ama Ultra’ların kendi içlerinde hiçbir şeyi değiştirmedi. Bunda Paparelli cinayetinin farklı gelişmesi de olabilir.  Spagnolo’nun ölümüne sebep veren unsurlar trajikliği kadar karışıktı. 80’lerin başında eski oluşumların dağılmasıyla ortaya çıkan yeni grupların sebep verdiği şuursuz şiddet olayları Ultras hareketine ağır darbe vurduğunu önceleri belirtmiştim. Kasıtlı saldırılar sudan bahanelerden çıkan kavgalar ve bu kavgalarda yeni gelişen “emanet kültürünü” diğer adıyla bıçak kullanmayı gelenek haline getirerek lüzumsuz yere can kaybına yol açıyorlardı. Spagnolo cinayeti aklılarını başlarına toplamaları için bir umuttu, maalesef sade umut olarak kaldı.

Cenova ve Milan taraftarları 1970 yıllarında kardeş tribündüler buna dizinin ilk bölümlerinde değinmiştim. “Lotta Continua” hareketinden dolayı ortak siyasi görüşü paylaşmalarından ötürü dostluk bağları oraya dayanıyor. 1982 senesinde iki takımı da yakından ilgilendiren ligde kalma açısından önemli müsabakada ortaya çıkan olaylarda dostlukları ağır yara aldı. Ve birde eski grup üyelerinin tribünlerden çekilip yeni nesil Ultra’ların tutumları da önemli rol oynadı. En çarpıcı örneği 1993 yılında tarafsız sahada(Napoli) oynan maçtan sonra iki taraftar arasında çıkan kavgada birçok kişi bıçaklanarak yaralanmıştı.

Evet, gelelim Spagnola cinayetinin gelişmelerine.

Milan tribünü içinden yeni ortaya çıkan Brigate II grubu ve “Chirurgo”(cerrah) lakaplı liderleri o gün düzenlenen toplu organizasyona katılmayıp diğerlerinden ayrı Cenova’ya gitmeye karar verdiler. Üzerlerinde renklerini belli edecek atkı vb. ürünler yoktu tamamen sivildiler. İngiliz modeline benzeyen efsane I.C.F. grubu tarzı şehirlerarası trene binerek Cenova yolunu tuttular. Onlara bir başka alt grup eşlik ediyordu “Gruppo del Barbour”, hiç biri boş değildi hepsinin üstünde bıçak vardı. Kafaları karıştıran, Brigate II adlı grubun gerçek kimliği. Anlatılanlara göre sürekli gereksiz yere kavga çıkarıp düzeni bozduklarından dolayı Brigate Rossenere tarafından dışlanmışlar ya da kendileri ayrılmış, bu konuda kesin bilgiler yok.

Brigate II grubu saat 13:00 sularında Cenova’nın Brignole istasyonuna vardılar. Trenden iner inmez istasyonda “Cani Sciolti”(başıboş köpekler, halk arasında münferit deplasmana giden taraftarlara takılmış lakap) yolcularını bekleyen Cenova’lı taraftarlara saldırdılar. Kısa süre sonra, çıkan arbedeye polis müdahale ederek Milan taraftarlarını serbest bıraktı. Polis serbest bıraktığı kişilerin kim olduğundan habersizdi çünkü taraftar olduklarına dair üzerlerinde hiçbir belirti yoktu. Ama tren istasyonunda bu gibi tipleri bekleyip kavga arayan Cenova taraftarları onların münferit maça gelen Milan Ultra’ları olduklarını biliyorlardı, prensip gereği polise çaktırmadılar. İstasyondan ayrılan Brigate II grubu ıssız kenar sokaklardan şüphe çekmeden stada gittil Ev sahibi tribününün olduğu yere geldiklerinde bir an durakladılar. Gişelerin önünde duran Cenova taraftarları bu yabancıları fark etmedi çünkü Brigate II grubu 1990 dünya kupası için stat onarımlarından kalma inşaat malzemelerinin arkasında gizleniyordu. Hoş, aradan 5 sene geçmiş ama hala inşaat malzemeleri toplanmamıştı!

Biraz bekledikten sonra grubun içinden üç kişi kuzey tribünü istikametine giderek Cenova’ taraftarlarına doğru “Fossa nerde” diye bağırdılar. Cenova’lılar şaşkındı, adı bağırılan grup “Fossa dei Grifoni” ve iki sene önce kendilerini fesih etmişlerdi. Şunu da belirtmekte fayda var, o yıllarda Cenova tribünleri zor günler yaşıyordu. Bir sürü parçalanmış gruplar vardı, eski tribüncüler kısmen çekilmiş maça gelmiyordu, kısacası tribün başıboştu. Ama yinede o gün eskilerden maça gelenler vardı ve Milan Ultra’larını tribünlerine yaklaştırmamakta kararlıydılar. Ufak bir kemerli çatışmadan sonra Milan’lılar kaçmayı başardı. İşte tam o sırada Spagnolo ara sokaktan stada geldiğinde olaya şahit oldu. Önünden geçen Milan’lıları gören Spagnolo bir anda kaçanların peşine takıldı.

Neden Spagnolo Milan’lıları kovaladığı muamma, yoksa oda yeni nesil Ultra’lar gibi kavga arayan tiplerden miydi? Hayır! Spagnolo sıradan biriydi. Sesiz, maçlara sık gelmeyen deplasmanlarda da pek görülmeyen taraftardı ve o güne kadar hiçbir olaya karışmamıştı. Bir tribüncünün bakış açısından böyle davranması gayet doğal. Buna mahalle baskısı, adrenalin ve sokak kavgalarının verdiği heyecanda diyebiliriz.

Kaçan Milan Ultra’ları Spagnolo’yu fark edince durdular. Aralarından bir genç bıçağını çekip Spagnolo’nun üzerine doğru gelerek bıçağını tam yüzüne dayadı. Milan’lı şaşkındı, bıçağı gören Spagnolo neden kaçmıyordu? Yoksa bıçağı görmüyor muydu? Olay şahitlerinin anlattığına göre Spagnolo bıçağı gördü ama o Milan’lı taraftarla çatışmaya kararlıydı. Spagnolo ilk yumruğu attığında öbürüde bıçağı göğsüne saplayarak öldürücü darbeyi vurdu….devam edecek.